Kinderen Derde Wereld investeert prioritair in algemeen onderwijs, beroepsopleidingen en basisgezondheidszorg,
en besteedt speciaal aandacht aan meisjes en jonge vrouwen in moeilijke levensomstandigheden

Onderwijs aan meisjes en vrouwen

Onderwijs voor meisjes is geldverspilling, want ze trouwen en dan zijn ze weg. Dit is een veel gehoorde opvatting in tal van landen. Van alle analfabeten -mensen van 15 jaar of ouder die niet kunnen lezen en schrijven- op de wereld is tweederde vrouw.

Van de vrouwen in de wereld is één op de drie analfabeet, van de mannen één op de vijf. Er zijn veel oorzaken voor dit verschil.

De hoofdoorzaak is armoede. De ouders hebben niet genoeg geld om de bijkomende kosten van het onderwijs te betalen (het staatsonderwijs is in de meeste landen gratis). Die bijkomende kosten zijn bijvoorbeeld de verplichte ouderbijdrage, schooluniformen, boeken en reiskosten. Arme gezinnen denken dat hun dochters beter thuis kunnen helpen in het huishouden. Veel meisjes brengen hun dag door met hout verzamelen, water halen en oppassen op de jongere kinderen. Vaak komt hier nog bij dat de ouders in hun omgeving zien dat meisjes die wel naar school geweest zijn geen goed betaald werk kunnen krijgen.

Een andere belangrijke oorzaak is traditie. Veel ouders in arme landen denken dat hun zonen een opleiding moeten volgen omdat zij later kostwinner worden voor hun toekomstige gezin. Bovendien moeten de jongens later voor hun bejaarde ouders zorgen. Het werk dat meisjes doen, wordt vaak slechter betaald, terwijl ze soms meer uren maken en zwaarder werk doen. Men gaat er daarom van uit dat een vrouw nooit de kostwinner van het gezin kan zijn. In culturen waar het meisje na haar huwelijk bij de familie van haar man gaat wonen, voelen haar ouders er weinig voor geld te spenderen aan haar opleiding.

Uit interviews met arme ouders blijkt echter dat ze wel willen dat hun dochters naar school gaan. Veel meisjes blijven echter thuis omdat de ouders vinden dat de opleiding niet geschikt is voor hun dochters.

Bovendien zijn ze bang dat hun dochters onderweg naar school of op school gevaar lopen. In de praktijk blijkt dat meisjes zich inderdaad soms bedreigd voelen door de jongens in hun klas of door de leraren. Als er meisjesscholen met onderwijzeressen zijn, gaan er meer meisjes naar school, zo blijkt. Ook als de school dicht bij huis gelegen is.

Maar op school valt zoveel meer te leren. Als alle meisjes onderwijs zouden volgen, zou zowel de kindersterfte als de bevolkingsgroei enorm dalen. Maar hoe krijg je meer meisjes naar school ?

Volgens Kinderen Derde Wereld moet het onderwijs in de landen van het Zuiden aantrekkelijker worden. KDW pleit voor een open school, waar zowel kinderen als ouders praktische vaardigheden kunnen leren. En voorlichting, gericht op het hele gezin; niet alleen moeders maar ook vaders en grootouders. De school zou kunnen fungeren als een soort dorps- of wijkcentrum, waar mensen bijvoorbeeld ’s avonds bijeenkomen om te praten, om een vaardigheid aan te leren of om alfabetiseringscursussen te volgen. Er kunnen ook allerlei faciliteiten voor gezondheidszorg worden aangeboden. Als volwassenen de school op die manier leren kennen, zullen ze eerder geneigd zijn om hun kinderen daar ook lessen te laten volgen.